Πληροφορία μη τεκμηριωμένη, πληροφορία ουκ έστιν!

Κάθε καλοκαίρι περιμένω πώς και πώς να βρω ελεύθερο χρόνο, να ξεκουραστεί το μυαλό μου και να διαβάσω όλα τα "δύσκολα" βιβλία, στα οποία δε μπορούσα να συγκεντρωθώ και να τους αφοσιωθώ αναγνωστικά, τον υπόλοιπο καιρό.

Ξεκίνησα, λοιπόν, να διαβάζω μια πραγματεία 454 σελίδων, σχετικά με το πώς ο πολιτισμός σχετίζεται και επηρεάζει την φυσική επιλογή (βλ. Δαρβίνος). Το είχα βρει εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα!

Ήδη από τις πρώτες σελίδες, με κάτι άκυρα και υπερβολικά πολλά μότο, κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά με τον συγγραφέα. Αλλά δεν πτοήθηκα. Προχώρησα λίγο το διάβασμα, για να δω ότι ο τύπος κάνει κάτι χοντρές γενικεύσεις, χωρίς ίχνος λογικής -μου θύμησε τον Βύρωνα Πολύδωρα της τελευταίας δεκαετία, όπου πλέον, δε θα τον έλεγες και τον πιο διαυγή στοχαστή.   

Σταμάτησα το διάβασμα, μπήκα να δω ποιος είναι αυτός ο συγγραφέας. Τι έχει κάνει στη ζωή του. 

Είδα ότι είναι τεχνοκράτης. Έχει σπουδάσει στο ΕΜΠ. Πιθανολογώ, βέβαια, πως αν τον ρωτήσουν τι επαγγέλλεται θα πει "φιλόσοφος". Και τι φιλόσοφος!

Μετά από πλήθος υποκειμενικών συσχετίσεων αιτίων- αποτελεσμάτων, και γενικεύσεις- αντικειμενοποιήσεις επί των υποκεμενικοτήτων, σε ένα σημείο παραθέτει ολόκληρη την αλληλογραφία του με το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, απ΄το οποίο αναζητά αποδείξεις οτι "ο έρωτας είναι η πολιτισμική εξέλιξη της βίας".
Ρωτά στο Κέντρο για την ετυμολογίκή ρίζα της λέξης "φιλί", και του απαντούν ότι προέρχεται απο το ρήμα "φιλώ" που σημαίνει "αγαπώ".  Εκείνος εγείρει το ερώτημα "τότε το "φιλονικώ" γιατί δε σημαίνει αγαπώ τη νίκη αλλά μαλώνω με κάποιον;" και οι υπεύθυνοι του απαντούν "επειδή η νίκη σχεδόν πάντα απαιτούσε ανταγωνισμό και έντονη μαχητικότητα, οπότε το ρήμα ήδη από την αρχαία ελληνική σήμαινε και ανταγωνίζομαι". Και ο στοχαστής, από αυτή την απάντηση καταλήγει στο εξής συμπέρασμα: "από την παραπάνω αλληλογραφία φαίνεται ότι η λέξη φιλί περιέχει τη βία"!

Η λέξη "νίκη" του είπαν περιέχει τη βία, αλλά αυτός μεταβίβασε την ιδιότητα στο άλλο συνθετικό!

Αυτός κι αν είναι συλλογισμός!
Ο Μπέρτραντ Ράσελ θα κατάπινε την πίπα του, αν τον άκουγε!

Μετά από αυτό εγκατέλειψα την ανάγνωση. Πληροφορία μη έγκυρη, πληροφορία ουκ έστιν.

Αλλά απορώ. Αυτό το κείμενο έχει εκδοθεί- και μάλιστα σε δύο γλώσσες.

Αυτός ο άνθρωπος έχει και διδακτορικό!

Πώς διάολο έκανε ολόκληρο διδακτορικό, χωρίς να μάθει να κάνει έναν σωστό επαγωγικό συλλογισμό; Χωρίς να δίνει μια βάσιμη επιστημονική απόδειξη;

Και το βιβλίο του κυκλοφορεί σε e-book, ελεύθερα, παντού!

Θα το διαβάζει κόσμος, που δεν ξέρει να ψάχνει λίγο παραπάνω ανάμεσα στις λέξεις, και θα τα πιστεύει! Και θα νομίζει ότι ευφάνταστες εικασίες, πνευματώδεις παραλογισμοί και ψευδοφιλοσοφικά θεωρήματα που δεν έχουν καμία απολύτως βάση, αυτά είναι επιστήμη. 

Και θα είναι έτοιμος ο αναγνώστης, να διαβάσει και άλλα τέτοια "επιστημονικά" συγγράμματα και να πεισθεί ότι το Ολοκαύτωμα δεν έγινε ποτέ, ότι η οικονομική κρίση βασίζεται στον ανάδρομο Κρόνο (whatever!) και θα αναρωτιέται γιατί η Τατιάνα Στεφανίδου δεν έχει πάρει ακόμα βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών για την προσφορά της στην επιστήμη...

Εxit light, enter night... Ε, ρε μεσαίωνας