Συνέδρια σκέτη βρόμα!

Τα συνέδρια είναι μια υπέροχη εμπειρία, ειδικά αν το έργο σου ακολουθεί το παραδοσιακό ρεύμα  ανανεώνοντάς το με λίγη φρεσκάδα της νέας εποχής.

Τότε στα συνέδρια όλοι σε χειροκροτούν και σου λένε πόσο ενδιαφέροντα είναι όσα έκανες και πόσο τους ενέμπνευσες.

Τα συνέδρια στην Ελλάδα, όμως, είναι μια απαίσια εμπειρία όταν το έργο σου πάει παράλληλα με το παραδοσιακό ρεύμα της διδακτικής και λειτουργεί αυτόνομα (κάνοντας ενίοτε την παραδοσιακή διδακτική να μοιάζει περιττή). Τότε, στα συνέδρια, σε σταυρώνουν!

Τα συνέδρια, ειδικά στη χώρα μας, είναι μέρη που οι ακαδημαϊκοί έρχονται όχι για να ακούσουν κάτι νέο, αλλά για να επιβεβαιώσουν ότι κανείς δεν βρήκε κάτι νέο! Κάτι πραγματικά νεωτερικό. Κάτι που θα τους ξεβολέψει. Οι ακαδημαϊκοί καθρεφτίζονται στις ανακοινώσεις, σαν την βασίλισσα στο παραμύθι στης Χιονάτης, περιμένοντας από το συνέδριο να τους πει ότι αυτοί είναι ακόμα τα πιο όμορφα μυαλά της χώρας. 

Αυτοί οι ακαδημαϊκοί σε κάθε εργασία, σε κάθε ανακοίνωση, σε κάθε ομιλία, ψάχνουν πώς να αναδείξουν τις γνώσεις τους, εις βάρος του ομιλιτή όμως. Μειώνοντάς τον.

Πέρσι, καλή ώρα, σε ένα συνέδριο, μια κυρία ακαδημαϊκός, προσήπτε σε μια εργασία ότι "η εκπαιδευτικός δούλεψε πολύ ωραία το θέμα της μαγνητικής έλξης, αλλά δεν προχώρησε το θέμα στο μείζον πρόβλημα της άπωσης, που δύσκολα γίνεται αντιληπτή σε μικρές ηλικίες παιδιών: για την ακρίβεια, δεν έχουμε κανένα αποτέλεσμα σε αυτό τον τομέα γενικώς" έκλεισε το σχόλιό της.

Εγώ, που ήμουν στο κοινό, σήκωσα το χέρι μου και είπα ότι γνωρίζω ότι σε άλλο πανεπιστήμιο- το οποίο ονόμασα- , ο τάδε ακαδημαϊκός- τον οποίο ονόμασα- δουλεύει το θέμα της άπωσης με αυτόν και αυτόν και αυτόν τον τρόπο (ονόμασα τρεις εκδοχές) καιέχει πολύ καλά αποτελέσματα. Το είπα όλο χαρά, πιστεύοντας οτι τους ενημερωνω για κάτι νέο, που θα μπορούσε να μας βοηθησει όλους στην τάξη! 

Περίμενα οτι η κυρία ακαδημαϊκός θα έλεγε "α, εξαιρετικά, δεν το γνώριζα! Θα το ψάξω άμεσα! Ευχαριστούμε για την ενημέρωση"!

Αντιθέτως η εν λόγω κυρία είπε "αυτές οι εκδοχές είναι άκρως ανιμιστικές και δυσχεραίνουν την εννοιολογική κατανόηση", απορρίπτοντας έτσι όσα είπα, εν είδει αυθεντίας.

Ξανασήκωσα το χέρι και της ανέφερα συγκεκριμένη εργασία που  δείχνει τα οφέλη του ανιμισμού για μικρά παιδιά και ότι αν χρησιμοποιηθεί σωστά, ο ανιμισμός μπορεί να στηρίξει την εννοιολογική αλλαγή.

Η κυρία είπε ότι το θέμα γίνεται πολύ εξειδικευμένο και δεν αφορά το ευρύ κοινό, και να περάσουμε σε επόμενη ανακοίνωση-παρουσίαση στο συνέδριο.

Στο διάλειμμα ο Μεγάλος με πλησίασε, με έπιασε από το μπράτσο και μου είπε "δεν είναι δυνατόν, σε άφησα μια ώρα μόνη σου κι έβαλες φωτιά στο συνέδριο; Θα φας κόκκινη κάρτα, δε θα σε αφήσουν να ξαναπαρουσιάσεις"!

"Μα δεν ήμουν αγενής" εξανέστην εγώ, "απλώς ενημέρωσα για πράγματα που δεν ήξεραν"

Και τότε ο Μεγάλος είπε "και ποιος σου είπε οτι εδώ έρχονται για να μάθουν, και μάλιστα απο φοιτητή; Δε θα ξαναμιλήσεις σε παρουσίαση, δε θα ξαναστραβωσεις τα μούτρα όταν ακούς λανθασμένες τακτικές και όταν ερωτάσαι θα λες μόνο μια θετική θεώρηση των εφαρμογών. Τις βόμβες άσε αν τις πετάνε οι παλιότεροι"!
Τέλος.

Κι έκτοτε, τις άλλες δύο μέρες, ο Μεγάλος με είχε από κοντά, δε με άφησε να πάω πουθενά μόνη, με έβαζε στο πρώτο έδρανο όταν ήταν Πρόεδρος συνεδρίας κι αν έβλεπε οτι με κάποιο τρόπο δυσφορώ με ό,τι λέγεται, με κοιταζε αυστηρά και με επανέφερε στην τάξη.

Βέβαια, ο Μεγάλος, στην καταληκτική ομιλία του συνεδρίου, πέταξε τη βόμβα.

Τον έκραξαν, τους έκραξε, έγινε αναμπουμπούλα.

Κανείς όμως δεν τον στραβοκοίταξε μετά.

Γιατί έχει μια ηλικία και μια μακρά πορεία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Το νέο αίμα πρέπει να κάνει γαργάρα τις θρασύτατες νεωτερικές του ιδέες,

και να μην θολώνει τον μαγικό καθρέφτη των ακαδημαϊκών,
που θέλουν μόνο να καθρεφτίζουν τις αυθεντίες τους και να αλληλογλύφονται.

Πλάκα, πλάκα, αν σκεφτεί κανείς οτι τα συνέδρια σε γενικές γραμμές
είναι απλώς πάρτι ρεφενέ για να συναντιέται η ακαδημαϊκή παλιοπαρέα
με τα ποτήρια γεμάτα κολακία
τις συνεδρίες ως οντισιόν για ιντελεκτουέλ μετρέσες,
και τις μόνες αυθεντικές κουβέντες να γίνονται στα δείπνα,
με τα μαχαίρια να καρφώνονται πισώπλατα,
τότε είναι να απορείς που το Filth του  Ιρβινγκ Γουέλς δεν αφορά σε συνέδρια.
Μα γιατί; Ας μας δείξει κάποιος και την αληθινή τους οπτική!

Το Filth κάνει πρεμιέρα αύριο 27 Σεπτεμβρίου 2013 στη Σκωτία

 (τιμώντας τον πρωταγωνιστή James McAvoy) 

και συντομα έρχεται σ΄ ένα σινεμά κοντά μας!