Συνολικές προβολές σελίδας

Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

Μεγάλη τύχη

Σήμερα ήμουν χάλια για διάφορους λόγους
τριγυρνώντας στο Πανεπιστήμιο με τα γραπτά από τις τελευταίες εξετάσεις παραμάσχαλα
έπεσα πάνω στον Επιβλέποντα.
Ήταν τρελαμένος. 
Ένας φίλος μου και παλιός του φοιτητής, πρόσφατα διορισμένος με ΑΣΕΠ
(αστέρι παιδί, αστέρι δάσκαλος, αστερι χαζομπαμπάς για μια λουλουδένια κόρη),
έκλεισε το σχολείο του και βρέθηκε έτοιμος για διαθεσιμότητα/ απόλυση.

Ο φίλος αστειευόμενος "δεν τρελαίνομαι, χαλαρά: θα βγάλω τη μικρή να ζητιανεύει!"
αλλά ο Μεγάλος σε ένα απίστευτο άγχος:
"δεν παραπονιέται ποτέ αυτός, αλλά όσο δεν αγχώνεται αυτός που πρέπει, 
νομίζω ότι έχω χρέος να αγχωθώ εγώ και για τους δυο μας".

Αυτό είπε κι έφυγε τρέχοντας, 
κατακόκκινος, ξαναμμένος, 
να ψάξει, να τηλεφωνήσει σε κανέναν σύμβουλο, νομάρχη, υπουργό; 
Κάποιον!
Να δει τι θα γίνει "με το παιδί".

Ο Μεγάλος είναι πραγματικά  ένας μεγάλος άνδρας:
μεγάλο μυαλό, μεγάλη καρδιά
και όχι τόσο μεγάλη ηλικία- ώστε να φρικάρει κάθε φορά που έρχονται τα γενέθλιά του
ούτε τόσο μεγάλη κοιλιά όσο θαρρεί, επίσης.
Μεγάλη ψυχή.

Και είναι μεγάλη τύχη να είσαι κοντά στον Μεγάλο
σε κάποιον που θέλει τόσο να φροντίζει τα "παιδιά του"
Μεγάλη τύχη...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

έστειλαν κάρτ- ποστάλ